Edward Bradley, prominent gokpionier
13 november 2022
We lazen dat John Bradley een beroemde gokbaas was, met een exclusief casino. Op zoek naar zijn levensverhaal bleek het zijn oudere broer Edward Bradley te zijn die een bijzonder gokleven had. John was vooral een ontdekkingsreizigers, maar wel partner bij sommige activiteiten van zijn broer.
Dus gingen we kijken naar de wederwaardigheden rond Edward Bradley. En we verklappen vast een leuk feit. Edward Bradley was eigenaar van de Beach Club Casino in Palm Beach. Dat was het langstlopende illegale gokcasino in de Amerikaanse geschiedenis. Een exclusieve club waar vele beroemdheden uit die tijd een gokje waagden.
Edward Riley Bradley is geboren op 12 december 1859 in Johnstown (Pennsylvania). Hij is de oudste van een gezin met vijf kinderen, waaronder de twee broers Garvey en John. Zijn vader werkt in een staalfabriek. Wanneer Edward dertien jaar is, verlaat hij de schoolbanken en gaat in een staalfabriek in Pittsburgh werken.
Een jaar later ziet hij een andere toekomst voor zichzelf. Hij stopt en verhuist in zijn eentje naar St. Louis. Daar vertelt een arts hem dat hij mogelijk een tuberculose ontwikkelt. Hij krijgt het advies naar minder vochtige en warmere streken te verhuizen. Edward Bradley, dan dus veertien jaar, reist door naar het zuidwesten van de Verenigde Staten, richting Mexico.
Hij heeft allerlei baantjes en vertelt er later een beetje opgeklopt over. Edward Bradley vertelt bijvoorbeeld dat hij cowboy was en bevriend met Billy the Kid en Wyatt Earp. En hij zou tijdens de burgeroorlog als verkenner hebben gewerkt voor Generaal Nelson Miles hebben gewerkt. In legerarchieven is hij echter niet terug te vinden. Dat hoeft niet te betekenen dat het niet waar is, maar maakt zijn verhaal wel onwaarschijnlijker.
Op een gegeven moment koop hij een goederenwagen met zes ezels. Daarmee vervoert hij goederen van het station naar de plekken waar goudzoekers hun fortuin zoeken. Hij verdient er een aardige zakcent mee. Van de goudzoekers leert hij gokken, dat voornamelijk bestaat uit kaartspellen. Poker is daarbij Edwards favoriete spel.
Op een avond verliest hij met gokken zijn wagen en ezels. Natuurlijk vindt hij dat vervelend. Maar zijn liefde voor gokken is dan al flink aangewakkerd.
Na het bijwonen van een paardenrace ontwikkelt hij een grotere interesse in gokken. Edward Bradley gaat zwerven door New Mexico en leert de kneepjes van meerdere gokspellen en wedden op paarden. En hij leert een belangrijke les die hij vertaalt naar een uitspraak die hij vaak zal herhalen:
Je werkt voor de kost of je gokt voor de kost. Als je voor dat laatste kiest, moet je veel studeren en twee keer zo hard werken. Dat vulde hij aan met: leer goed rekenen en weet wanneer je moet stoppen.
Op meerdere plaatsen start hij gokgelegenheden. Hij leert er veel van en uiteindelijk vestigt hij een casino in de buurt van Silver City. Het legt de basis voor zijn fortuin. Met het verdiende geld begint hij paardenstalhouderijen, want hij heeft een groot enthousiasme ontwikkelt voor paarden.
In die tijd komt zijn tien jaar jongere broer John hem gezelschap houden. Samen beginnen ze meerdere activiteiten. Ze vestigen zich in Kingston en gaan in een zilvermijn werken. Maar hun vader was een lange man en hun moeder heel klein. John en Bradley zijn niet groot genoeg voor het zware werk. Ze krijgen minder inspannend werk.
Ze ontdekken echter nog minder inspannend werk. De mijnwerkers willen gokken. Dus beginnen ze ook bij de zilvermijnen gokactiviteiten te organiseren.
Een casino in Silver City, paardenstalhouderijen en dan toch werken in een zilvermijn. Dat valt niet te rijmen. Toch gebeurt het omdat Edward toen, en in zijn verdere leven, vrijwel altijd bedrijfsleiders aanstelt. Vaak zijn die op officiële papieren zelfs eigenaar van zijn bezit. Hiermee scheidt hij zijn activiteiten, waarvan velen zich nog op de grens van illegaliteit bevinden.
Na het werk in de zilvermijn vestigen de broeders Bradley zich in El Paso, waar een nieuw spoorwegstation is geopend dat Texas opent. Met het fortuin dat ze hebben verdiend en soms nog verdienen behoren ze direct tot de rijkste inwoners van El Paso.
John wil de wereld ontdekken. Hij wordt daardoor vooral bekend als ontdekkingsreiziger. Edward gaat verder als gokbaas en paardenman. Het partnerschap met zijn broer blijft echter bestaan. Maar Edward haalt er twee mannen bij, een kaartendealer en een wapenexpert. Met hen legt de inmiddels 29-jarige Edward Bradley de basis voor zijn toekomst.
In 1888 beginnen de drie mannen, met John op de achtergrond, in de hoofdstraat van El Paso een café (saloon) met gokruimtes. Ze noemen het de Baccus club, wat ze een jaar later veranderen naar Bacchus, de correcte spelling van de Romeinse god van de wijn.
Wanneer John in 1889 terugkomt van een reis verkopen de broers het casino in Kingston en breiden in El Paso uit. John en Edward Bradley openen meerdere saloons en gaan daarmee al snel ook buiten de stad. Ze handhaven daarbij het systeem van bedrijfsleiders en officieel eigendom. En ze hebben twee aanvullende regels bij hun ondernemerschap: ze gaan privé geen vriendschappelijke relaties aan met hun klanten en doen altijd eerlijk zaken.
Daardoor zijn er geen schandalen en wordt er niet of nauwelijks vals gespeeld. En doordat anderen hun belangen behartigen, officieel bekend als bedrijfsleidend eigenaar, blijft hun vermogen onzichtbaar voor daarin geïnteresseerde overheden. Hooguit is er herkenning, doordat meerdere van hun gokcafés Bacchus heten.
Rond 1900 verhuizen Edward en John naar Chicago. Edward wil meer met paarden gaan doen. Hij en zijn vrouw kopen het El Prado, het beroemde en oudste hotel van Chicago, en wonen daar lange tijd. Vanuit dat hotel organiseert Edward nieuwe activiteiten, met en zonder zijn broer John.
Samen openen ze nog meerdere casino’s in en rondom Chicago. Maar Edward koopt ook veel vastgoed in Chicago. En met zijn broer Garvey opent hij diverse kledingzaken, die hij vaak met gescheiden bedrijfsnamen registreert bij de Kamer van Koophandel.
De belangrijkste reden om naar Chicago te verhuizen is echter de aanwezigheid van vele paardenracebanen. Daar kan Edward zijn favoriete hobby uitoefenen en deze zakelijk combineren met zijn kennis van gokken.
In El Paso is de gezondheid van Edward al niet zo goed. Zijn verblijf in de rokerige gokgelegenheden heeft zijn luchtwegen aangetast. Op zijn 32ste krijgt hij daar al eens een hartaanval. Zijn arts adviseert hem rust en schone lucht. Dat brengt Edward en zijn vrouw regelmatig naar Florida.
Daar ontwikkelt hij geleidelijk het idee voor een casino. Met zijn broer John bezoekt Edward Bradley diverse mogelijke locaties. In Palm Beach openen ze uiteindelijk in 1898 Bradley’s Beach Club. Tegelijkertijd starten ze twee casino’s in andere badplaatsen, Rockaway bij New York en Long Branch bij New Jersey.
In heel Amerika is gokken dan nog illegaal. In de volksmond heet hun gelegenheid in Palm Beach al Beach Club Casino. Maar Edward overtuigt de overheidsinstanties dat de club slechts wordt gebruikt voor sociale doeleinden. Hij en John hanteren ook strenge regels voor toegang. Bezoekers moeten bijvoorbeeld ouder zijn dan 25 jaar en na 19.00 uur is een smoking met witte stropdas verplicht.
De overheid weet vanzelfsprekend dat er wordt gegokt. De hogere functionarissen spelen er zelf ook. Waarschijnlijk houdt de overheid het oogluikend toe door de opname van een bijzondere regel, overgenomen van het casino Monte Carlo: bewoners van Florida worden niet toegelaten.
In 1905 verkoopt John zijn helft van het eigendom in de Beach Club aan zijn broer. Hij wil weer stukken van de wereld ontdekken. John behoudt overigens allerlei andere eigendommen, waaronder casino’s en bijvoorbeeld ook een ranch en paardenfokkerij in Colorado Springs.
Edward bestiert de Beach Club, waar hij ook een woning laat bouwen. Daardoor kan hij permanent wonen in een voor zijn gezondheid goede omgeving. Hoewel hij vaak onderweg is naar zijn casino’s en andere bezittingen in het land. Bij dat laatste blijven zijn paardenracebanen hem het meest boeien, vanwege zijn enthousiasme voor gokken en paarden.
