Wantoestanden bij Crown Melbourne
7 juli 2021
Meerdere voormalig inspecteurs van de Australische drank- en gokautoriteit VCGLR durfden uiteindelijk hun verhaal naar buiten te brengen. Een verhaal over de vele wantoestanden bij met name Crown Melbourne. Maar vooral ook een aanklacht tegen hun oude werkgever en de provinciale overheid.
De inspecteurs hadden al een carrière achter de rug. Ze waren rechercheur bij de politie geweest of deden in soortgelijke functies ervaring op. Ze werden inspecteur bij toen nog alleen een gokautoriteit. ‘Onze taak was het misdaadvrij houden van het casino, dachten we’, vertelt een van de oud-inspecteurs.
Er zijn twee redenen dat ze nu hun verhaal doen. Ze zijn met pensioen of gestopt. ‘Ik heb geen baan meer te verliezen, dus ik maak me geen zorgen’, zegt een van hen. De andere reden is dat kortgeleden onderzoeken zijn gestart. Specifiek naar casino Crown Melbourne, maar ook naar de overige Australische casino’s.
Inmiddels is duidelijk dat in de vestiging van Crown Melbourne honderden miljoenen Australische dollars zijn witgewassen. Andere aanklachten zijn bijvoorbeeld het aangaan van relaties met personen uit criminele organisaties. En het blootstellen van medewerkers blootstellen aan justitiële consequenties, zoals bijvoorbeeld aanhouding in het buitenland.
De feiten die nu naar boven komen zijn slechts een deel van de zaken die de gokinspecteurs al jaren doorgaven aan hun superieuren. Ze voelen zich nu eindelijk gehoord. Ook al is het slechts via de krantenberichten. Hun voormalige managers bij de gokautoriteit zwijgen.
De gokinspecteurs liepen jaren geleden over de casinovloer. Gekleed in bedrijfskleding waren ze herkenbaar als medewerker van de gokautoriteit. Dat was al vreemd. Iedereen in het casino wist wie ze waren. Ze waren er om toezicht te houden en daarmee criminele invloeden tegen te gaan.
Zagen ze iets in die richting, bijvoorbeeld woekeraars of witwassers, dan meldden ze dat bij het management van het casino. Die wilde daar echter niets mee te maken hebben. Het was een zaak van de politie, vonden ze.
Bij de gokautoriteit werd het opgepakt door een chef. Maar daarna hoorden de inspecteurs er niets meer over.
Geleidelijk nam het casino het toezicht over met eigen personeel. Er kwamen ruimtes waar de inspecteurs van de gokautoriteit niet meer hoefden te komen. Ze waren er ook niet gewenst. Zoals in de zaal voor de high-rollers.
De inspecteurs zagen ze echter wel naar binnengaan, de Chinese topmannen uit criminele organisaties. Die werden met speciale VIP-programma’s opgehaald en gefêteerd. Maar ze zagen ook de jongens met hun sporttassen, die vaak niet verder het casino in hoefden dan tot de kassa.
De inspecteurs zagen witwaspraktijken, drugsdeals, het uitschrijven van woekerpolissen en meer. Hun meldingen leken echter bij de gokautoriteit in de doofpot te gaan. Sterker nog. Als het casinomanagement wilde dat er iets aan het toezicht veranderde, dan ging de gokautoriteit daarin mee.
En als het management daarvoor klachten over de inspecteurs moest bedenken, dat deed ze dat. Alles om het toezicht naar de achtergrond te duwen.
Een van de inspecteurs vertelt hoe hij een jaar lang geldstromen bijhield in het casino om vals geld te ontdekken. Minutieus noteerde hij data, tijden, tafelnummers en welke dealers en klanten bij een transactie betrokken waren.
Hij gaf het verzamelde materiaal, zijn rapport en conclusie aan een verantwoordelijke binnen de organisatie. Die nam alles in ontvangst en bedankte hem hartelijk. Dat was het enige en het laatste dat de inspecteur erover hoorde.
In 2012 werden de drank- en gokautoriteit samengevoegd. Het toezicht kwam daardoor nog meer onder druk te staan. Er kwam een bezuinigingsronde waarbij het budget en personeelsbestand werden verlaagd. Bovendien kwam de nadruk te liggen op drankactiviteiten.
Regelmatig werden de gokinspecteurs van hun werk gehaald om drankvergunningen te controleren in cafés en restaurants buiten het casino. Die drankinspecties waren de gemakkelijke prestatie-indicatoren waarmee de VCGLR (de drank- en gokautoriteit) kon scoren. Interessanter dan het toezicht op criminele activiteiten in het casino.
Het moreel bij de medewerkers van de gokautoriteit daalde. In diezelfde tijd begon James Packer met de groei van het Crown imperium. In tegenstelling tot wat velen toen dachten. Lange tijd leek Packer namelijk niet geïnteresseerd in de gokactiviteiten. Hij zou zich vooral bezighouden met de mediabedrijven die zijn grootvader en zijn vader groot hadden gemaakt. Maar ondertussen bleek hij juist meer bezig met de casino’s, dan met de media-erfenis.
Eén van de pijlers waar Packer zich op richtte waren de Chinezen. Externe touroperators regelden de gokreizen van Chinese miljonairs naar zijn casino’s. Die werden daar als VIP’s behandeld. De toezichthouders van de gokautoriteit stonden al op een zijspoor. Zij zagen de casino’s kwetsbaar worden voor de georganiseerde misdaad.
‘Door de inschakeling van touroperators groeide het aantal Chinezen enorm’, vertelt een voormalig inspecteur. ‘Ze kregen hun eigen kamers en speelden buiten ons toezicht. Maar we zagen wel de miljoenen dollars die ze vergokten. Geld wisselde van eigenaar. Waar dat geld vandaan kwam wist echter niemand’.
Omdat het hoofdzakelijk contant geld was, schoot de overheid er zeker bij in met kansspelbelasting. Een van de inspecteurs vertelt dat hij daar zelf mede schuldig aan is. Na de zoveelste bezuiniging leek het hem verstandig als het casino bepaalde controles zelf deed. ‘Zij hadden immers meer financiële middelen dan wij om bijvoorbeeld een due dillengence onderzoek uit te voeren op touroperators. Ze konden detectives inschakelen. Wij hoefden dan alleen het proces te controleren’.
Met het overdragen van die controles ging de deur tot witwassen van geld echter wagenwijd open. Dat ze daardoor belastinginkomsten misliep boeide de deelregering klaarblijkelijk niet. Ze ontving van Crown ongeveer 200 miljoen dollar per jaar. Dat was voldoende.
‘Regeringen over de hele wereld zijn net zo verslaafd aan gokken als veel klanten’, zegt een van de andere inspecteurs, doelend op de belastinginkomsten. ‘Tegen die achtergrond is regulering enorm moeilijk’. De inspecteurs deden hun best, maar met de resultaten van hun werk en onderzoek werd dus nauwelijks iets gedaan. De teleurstelling daarover ging over in ontgoocheling en daarna in desinteresse.
De drank- en gokautoriteit in Australië heeft enkele bevoegdheden. Ze kan bijvoorbeeld een vergunning intrekken of een casino dwingen een persoon de toegang te weigeren. De autoriteit gebruikte zo’n bevoegdheid slechts één keer. Dat was toen de FBI de Maleisische pokerspeler Richard Yong arresteerde in Las Vegas.
De maatregel van de gokautoriteit had echter weinig effect. Richard Yong bleef gewoon toegang houden tot de casino’s in Australië. En de rapporten van de gokinspecteurs over andere zaken bleven bij de autoriteit in bureauladen liggen.
Tot ongeveer vijf jaar geleden. Na artikelen in de media over de relatie van criminele organisaties met het Crown concern kwam er geleidelijk actie. Het was echter vooral de politie die interesse toonde. De toezichthouder werd nog steeds in bedwang gehouden door de juristen van het casino.
In 2019 stapten twee klokkenluiders, waaronder een inspecteur, naar de landelijke overheid. Zij overhandigden daar bewijs van witwassen in Crown Melbourne aan een parlementslid. Daarmee kwam de zaak aan het rollen. Meerdere van de negen Australische staten begonnen een onderzoek.
Die onderzoeken lopen nog steeds. Het onderzoek naar Crown ligt nu bij Austrac. Dat is de Australische organisatie die verantwoordelijk is voor het voorkomen, opsporen en reageren op crimineel misbruik van het financiële systeem.
Crown en de andere casino’s verdedigen zich stevig en soms agressief met hun dure advocaten. En de managers van de drank- en gokautoriteit houden ze zich van de domme. Zij proberen de verantwoordelijkheid voor de wantoestanden vooralsnog bij andere organisaties te leggen.
En de voormalig gokinspecteurs? Die genieten van hun pensioen of zijn blij met ander werk. Maar ze steken hun mening niet meer onder stoelen en banken. Het systeem van toezichthouden is kapot, roepen ze. Het toezicht op gokken zou landelijk geregeld moeten worden, is een andere opvatting. En dan moet het vooral onafhankelijk plaatsvinden, met dwingender bevoegdheden en voldoende kennis.
