Het Labouchere-systeem is genoemd naar Henry Labouchere. Het is niet zo zeker dat hij, in tegenstelling tot wat veel mensen denken en wat veel roulette sites schrijven, de bedenker is van dit systeem. Wel maakte deze politicus, schrijver en vooral gepassioneerd gokker het systeem populair. Want dat was Henry Labouchere, een fervent casinobezoeker.
Hij verdiende een fortuin met allerlei zaken, maar hij vond zichzelf eigenlijk nergens goed in. Labouchere verloor regelmatig en speelde af en toe quitte. Tijdens het spelen probeerde hij allerlei bestaande systemen uit. Uiteindelijk vond hij de spelwijze die wij nu kennen als het Labouchere roulette-systeem. In 1863 wierp dat vruchten af en kon hij zelfs een reis geheel bekostigen met zijn gokwinsten.
Het is dus niet zeker of het door Labouchere is bedacht. In zijn biografie laat hij optekenen dat hij het had gelezen in een brief. Daarin beschrijft de Franse wiskundige Nicolas de Condorcet het systeem aan een vriend. Maar het was het systeem dat Labouchere het meeste geluk bracht.
Henry Labouchère
Hoe werkt het Labochere-systeem? Henry vertelt het zelf in het boek ‘het leven van Henry Labouchere': “Ik schreef de volgende cijfers onder elkaar op papier: 3, 4, 5, 6, 7. Mijn inzet was altijd het bovenste en onderste cijfer bij elkaar opgeteld. Als ik won streepte ik deze cijfers door, als ik verloor schreef ik het verlies onderaan de rij. Dan speelde ik door met het onderste en bovenste cijfer, tot alle cijfers op mijn vel waren gewist”.
“Mijn eerste inzet (ik speelde onverschillig op rood of zwart) was tien. Als ik won krabde ik de 3 en 7 weg. Mijn volgende inzet was dan 4 en 6. Als ik verloor schreef ik 10 onderaan en speelde ik veertien, op dat moment het eerste en laatste cijfer”.
Het Labouchere-systeem is ook bekend onder andere namen, zoals het Amerikaans progressie-systeem of Split Martingale. Er zijn meer namen en varianten in omloop. Allen hebben echter het concept dat ze verliezen herstellen met meerdere winnende inzetten. Dit bijvoorbeeld in tegenstelling met het Martingale-systeem, waarbij je een verlies met een winst probeert goed te maken.
En als we dan toch namen noemen: James Bond zien we in zijn films regelmatig in het casino opduiken. Een keer speelde hij volgens het Labouchere-systeem. Dat was overigens bij het kaartspel Baccarat. In de boeken van Ian Fleming speelt Bond veel vaker roulette dan in de films. Maar over systemen schrijft Fleming daarbij niet.
Het lijkt erop dat het Labouchere-systeem een grote kanshebber is winst te geven. Zelf zegt Henry Labouchere daarover ongeveer dit: “Als ik gedurende het spel een kwart zo vaak won als de bank, plus vijf, waren al mijn cijfers gewist. Gedurende bijvoorbeeld twee uur spelen zou een gelijke kans (rood of zwart) 200 keer voorkomen. Als ik dan 55 keer won en de bank 144 keer, was ik de winnaar van 25 eenheden (guldens of welke eenheid in het betreffende casino gangbaar was)”.
Het Labouchere-systeem wordt tegenwoordig anders benaderd, hoewel Henry het wellicht op dezelfde manier speelde. Nu bedenk je vooraf wat je wilt winnen. Daarna verdeel je dit bedrag over een reeks inzetten. In euro’s gaat het bij het voorbeeld van Henry (3, 4, 5, 6, 7) over 25 euro.
Het aantal cijfers en de volgorde is echter niet belangrijk. Je kunt ermee variëren omdat je wint bij het wegstrepen van alle cijfers. Tot die tijd streep je cijfers uit de reeks bij winst weg en voeg je het verlies aan de lijst toe.
Een gewenste winst van 100 euro kan er dus ook uitzien als: 10, 20, 30, 20, 20 of als 15, 3, 7, 12, 15, 23, 10, 10, 5
De winstkans is bij het Labouchere-systeem makkelijker te berekenen dan bij andere roulette-systemen. Bij Europees roulette, met een enkele 0, is de kans op winst (rood/zwart of even/oneven etc) 18/38 of 47,37%.
Omdat de speler twee nummers doorstreept bij winst en het verlies toevoegt, heeft de speler in theorie de lijst voltooid bij een winstverhouding van ongeveer 33% tegen 67% verlies. Bij Amerikaans roulette ligt die verhouding vanzelfsprekend iets ongunstiger.
Het systeem kent wel hetzelfde nadeel als veel andere systemen. Wanneer je een lange reeks verliezen hebt, moet je steeds grotere bedragen inzetten. Bovendien groeit je lijst cijfers. En die moet je allemaal weer wegspelen voor je de gewenste winst kunt opstrijken en je verlies weer hebt goedgemaakt.