Op veel sites staat dat het Martingale-systeem is bedacht door ene John Henry Martindale. Hij zou in de 18e eeuw een casino-eigenaar zijn geweest in London. Het verhaal is dan dat zijn naam in de loop van de tijd verkeerd is genoteerd en Martingale werd.
Je kunt het direct vergeten. Het is een PR-verhaal, dat helaas te gemakkelijk door allerlei sites is overgenomen. Er was overigens wel een John Henry Margindale, maar dat was een Amerikaanse advocaat uit de 18e eeuw.
Jean le Rond d’Alembert
Het huidige Martingale-systeem bestond al bij enkele kaartspelen, ruim voor het roulettespel was bedacht. Bij deze kaartspelen was het ook een systeem van verdubbeling. Martingale komt onder andere voor in de memoires van Giacomo Casanova, de roemruchte avonturier en vrouwveroveraar.
Bij roulette was het een van de eerste systemen en heden ten dage is het waarschijnlijk het meest populaire systeem. Veel van de latere systemen zijn varianten op dit eenvoudige verdubbelingssysteem.
Een interessante variant op de oude Martingale is het d’Alembert-systeem. Jean le Rond d’Alembert was een wiskundige die onder andere de balans tussen winnen en verliezen onderzocht bij 50-50 kansen. Het roulette-systeem dat zijn naam draagt is overigens niet door hem bedacht, maar naar hem genoemd
Een Martingale
Die benoeming d'Alembert was geen blijk van erkenning. Dat blijkt uit het feit dat het in de begindagen de d’Alembert Martingale werd genoemd. Rond 1770 vonden veel mensen een systeem van verdubbeling maar een dwaas idee. Niet per se vanuit een logische beredenering overigens. Het was conform de tijdsgeest te denken, dat ook bij kansspelen het verschil tussen winnen en verliezen wordt bepaald door een hogere macht.
“A Martingale” betekende een dwaas, een naïef persoon. Het was een Engelse uitdrukking die door Randle Cotgrave al in 1611 werd opgenomen in zijn woordenboek van de Engelse en Franse taal. Voor die tijd werd het al genoemd in een Frans woordenboek geschreven in 1875. Maar dat boek verscheen pas een eeuw later en kan zijn bewerkt.
“a Martingale” in het woordenboek van Cotgrave uit 1611
Het Martingale-systeem
Hoe werkt het Martingale-systeem bij roulette? Je speelt, zoals bij de meeste systemen, op de enkelvoudige kans. Dus 50-50.
Het Martingale-systeem is één van de bekendste en meest eenvoudige systemen om te spelen. In het kort luidt het: verdubbel bij verlies je vorige inzet tot je wint en begin daarna opnieuw. Het is door zijn eenvoud, ondanks de risico’s, een goed systeem voor beginners.
Je start met een willekeurig bedrag als eerste inleg. Bij verlies zet je het dubbele van de eerste inleg in. Daarna zet je steeds het dubbele in van je voorgaande inzet. Bij winst het bedrag van je eerste inleg.
Stel je eerste inleg is 1 euro. Verlies je dan zet je bij de volgende beurt 2 euro. Verlies je weer dan zet je in de derde ronde 4 euro in. Win je echter de derde ronde, dan zet je bij de vierde ronde weer 1 euro in, het bedrag van je eerste inleg.
Koning Shirham
Het Martingale-systeem lijkt op het verhaal van het schaakbord van de Indiase koning Shirham. Iemand, volgens sommige verhaal Sissa de uitvinder van het schaakbord, wilde door de koning worden beloond met graankorrels. Lachend ging de koning akkoord toen de man hem uitlegde wat hij wilde.
De man vroeg de koning een graankorrel op het eerste vakje van het schaakbord te leggen, op het tweede vakje twee korrels, op de derde vier korrels en zo telkens een verdubbeling tot alle 64 vakjes waren bedekt.
De eerste veertien zetten bij Martingale:
1 – 2 – 4 – 8 – 16 – 32 – 64 – 128 – 256 – 512 – 1024 – 2048 – 4096 – 8192
Voor koning Shirham liep die reeks door tot 18 triljoen graankorrels; om precies te zijn 18.446.744.073.709.551.615 graankorrels (264 – 1)
Risico’s
Martingale is een zogenaamd negatief progressief roulette-systeem. Het is gebaseerd op het idee van bepaalde spelers dat na een rood snel een zwart komt en andersom. Je kunt met het systeem bij kort spelen veel geld winnen. Dat blijkt ook uit enkele succesverhalen. Maar op de lange termijn gaat het fout en wint het casino.
Andere risico’s zijn dat je tegen de maximale inleg van het casino aanloopt. Dat gebeurt wanneer je in een lange verliesreeks terecht komt. Hoewel de kans daarop volgens statistieken klein is, blijft roulette een kansspel waarbij elke draai aan het wiel weer een 50-50 kans geeft.
Voorbeelden
