Big Bertha, we hebben er allemaal weleens van gehoord. Wellicht niet als grootste fruitautomaat. Maar dat toch zeker als kanon, golfstok, koe, drum of als karakter in het videospel Renegade of Super Mario.
Het is dus ook de grootste fruitautomaat. Er zijn uiteindelijk meerdere versies van uitgebracht. Naast de originele naam, Big Bertha, kregen die ook namen als mini-Bertha en Super Big Bertha.
Helaas heeft deze machine ook weer vele vaders, wanneer je de veelal foutief overgeschreven berichtgeving moet geloven. En er zijn meer feiten die leuk lijken, maar niet de ware geschiedenis weergeven.
Het ware verhaal rond Big Bertha, de grootste fruitautomaat, begint in 1961. Richard ‘Dick’ Graves, geboren op 23 augustus 1912, heeft zijn sporen verdiend in de gokindustrie. Hij begon diverse restaurants met casino’s en verkocht deze succesvol. Daarnaast was hij distributeur van Bally slot machines in Noord-Nevada.
In oktober 1960 verkoopt hij zijn laatste horeca-onderneming, Nugget casino in Sparks. Hij wil het rustiger aan doen en zich meer richten op het bedenken van nieuwe slot machines. En natuurlijk creatief blijven in de gokwereld, want hij is een geboren marketeer.
Kort na de verkoop van de Nugget ontstaat bij Dick en de nieuwe eigenaar van de Nugget het idee voor uitbreiding. Ze kunnen dan meer fruitautomaten plaatsen. John Ascuaga, de nieuwe eigenaar, wil ook graag een oester-restaurant starten. En hij bedenkt een naam voor de uitbreiding: Circus Room. In augustus 1961 begint de verbouwing.
Dick Graves gaat op zoek naar aankleding voor de Circus Room. Hij begint daarvoor een gesprek met een jarenlange bezoeker van zijn casino’s, een medewerker van Pollock Brothers Circus. Via hem komt hij bij het circus museum in Baraboo.
Om publiek te trekken exploiteert de directeur daarvan een klein circus naast het museum. Een van de attracties is een Indische olifant, Bertha genaamd. Dick Graves is enorm onder de indruk van de vaardigheden van die jumbo. Hij vraagt of hij de olifant kan huren. Dat wil de directeur eerst overleggen met de eigenaar van de dikhuid.
Dat leidt al snel tot de aankoop van de olifant voor 8000 dollar. Tegelijkertijd maken Graves en de eigenaar, Wilbur Deppe, een afspraak over de training voor een casino-act. Dit zal de Joegoslaaf Jenda Smaha op zich nemen. Nadat de act blijkt te werken, vindt op 2 mei 1962 de overdracht plaats van Bertha.
De verbouwing van de Nugget in Sparks is dan bijna gereed en de Circus Room opent op 21 juni 1962. Bertha trekt al direct veel aandacht. Niet veel later toont de olifant zijn kunsten ook buiten het casino of hoeft als Bekende Olifant (BO’er) slechts aanwezig te zijn. Het verschijnt in televisieprogramma’s, wordt verhuurd voor evenementen of fotoshoots met bekende artiesten.
De acts in de Nugget zijn spectaculair. Bertha zet twee voorpoten op een kleine draaischijf, doet een ‘handstand’ en houdt in haar bek een touw waaraan een meisje gaat hangen. Even makkelijk bespeelt Bertha een mondharmonica, slaat de trom met haar staart en een bekken met haar voorpoot.
Dick Graves blijft zoeken naar promotie voor zijn activiteiten. Wat is er leuker in een casino dan Bertha die een gokmachine bedient. Met enkele medewerkers bouwt hij van hout een slotmachine met een werkend mechanisme en grote rollen. Tijdens de act trekt Bertha aan de hendel. De rollen stoppen altijd bij drie staven. Waarna met veel luid belgerinkel de jackpot blijkt gevallen en drie bananen in het bakje vallen.
De act met de slotmachine is een succes en een enorme publiekstrekker. Dat brengt Dick Graves, die nog altijd distributeur is van Bally, op het idee een grote gokmachine te maken voor het publiek. Hij tuigt het nieuwe apparaat op met veel licht en geluid en plaatst het in de entree van de Nugget. Het lawaai en de knipperlichten bij elke draai wakkert de interesse van langslopend publiek, dat hij daarmee over de drempel trekt van het casino. De gokmachine noemt hij Big Bertha, en ook de olifant krijgt de toevoeging Big.
Samen met Bally worden al enkele Big Bertha slotmachines geplaatst bij enkele casino’s. Een echte boost krijgt het concept van de grootste slotmachine pas in 1967. William ‘Si’ Redd, de Bally distributeur van de Zuidelijke Nevada, neemt dan het noordelijke distributeurschap over van Dick Graves. Hij verkrijgt daarmee ook de rechten op de Big Bertha slotmachine.
Anders dan bij gewone slotmachines komt er een nieuw verkoopmodel, mede vanwege de aanschafprijs. Een casino koopt een Big Bertha met een flinke aanbetaling en blijft een percentage betalen over de winst. In de meeste gevallen op basis van 50-50. Meerdere casino’s in Nevada ontdekken na daarna het publiekstrekkende effect van de grote, luidruchtige kast in hun entree.
Als bron zijn gebruikt diverse websites en boeken, onder andere de (auto)biografieën van enkele ondernemers uit de gokindustrie. Met name natuurlijk die van Richard ‘Dick’ Graves en William ‘Si’ Redd. Verder o.a.