Gokken op Mississippi boten
6 november 2022
Bij een vriend hangt een prachtige ingekleurde foto boven de bank. De titel “Gokken op Mississippi boten” is enigszins overdreven. Want gokken was slechts een onderdeel van de activiteiten op dit soort boten. Maar er werd inderdaad veel gegokt op de Mississippi boten.
De prachtige afbeelding inspireert tot een kijkje in een verleden. Want hoe zat dat eigenlijk met dat gokken op Mississippi boten.
Gokken en dan vooral illegaal gokken kun je onderdeel van de Amerikaanse cultuur noemen. Wanneer je in de geschiedenis van de Verenigde Staten duikt, kom je het overal tegen. De ontwikkeling van het verenigde land staat bol van illegaliteit op allerlei terreinen.
Gokken op Mississippi boten hangt nauw samen met twee zaken: komst van handelsplaatsen langs de rivier en gokwetten. Gokken was vooral iets voor cafés (saloons zoals we die kennen uit Western-films). Midden 19e eeuw kwamen er echter steeds meer anti-gokwetten. De rivier en de boten op de langst bevaarbare rivier van Noord Amerika boden een uitvlucht.
De gokwetten waren vooral een reactie op de toenemende criminaliteit rond gokken. Er werd in die tijd veel gedronken en valsgespeeld. Dit zorgde voor steeds meer overlast in de dorpen en steden. Religieuze groeperingen die in de golfbeweging van macht een invloedrijke rol speelden, drukten de gokwetten er door.
Het dreef spelers naar de rivier. Daar waren ze vrij omdat daar nog geen regels waren. Bovendien was het daar veel moeilijker een eventuele wet te handhaven. En er waren veel boten. Want tussen de staten en steden bestond al een drukke handelsroute. De schoepenwiel boten vervoerden dagelijks handelen, zakenlieden en kooplieden over de lange rivier.
De gokwetten waren de belangrijkste reden voor gokkers om naar de Mississippi boten uit te wijken. Op de boten ontdekten ze dat ook de handelaren gokten om de verveling van de lange reis te verdrijven. De samenkomst maakten meerdere spellen snel populairder.
De gezellige sfeer op de casinoboten en de vele gokkers trok geleidelijk professionele gokkers aan uit het hele land. Het gokken kreeg een serieus karakter. Van een tijdverdrijf van sukkels van het platteland werd het de inkomstenbron van gokkers.
En het valsspelen ging gewoon door, maar met een groter aanbod van trucjes om de ander geld uit de zak te kloppen. Het ging er gehaaider aan toe. En zo werden de professionelere valsspelers op de Mississippi boten dan ook genoemd, sharks.
Het waren mannen die soms zo berucht waren dat ze de boten niet verlieten. Want dan liepen ze grote kans te worden gearresteerd. Maar op de boot blijven was geen straf. Er was voedsel voldoen op de handelsboten. En er kwam geleidelijk steeds meer entertainment met livemuziek en populaire dans, zoals de cake-walk en later de Charleston.
Gokken bestond in die tijd vooral uit kaartspelen. Daarvoor had je geen speciale attributen nodig en iedereen kon eenvoudig een doosje kaarten meedragen. Het populairste spel was een spel dat op het huidige poker leek. Die populariteit van poker begon begin 18e eeuw in New Orleans, een stad aan een van de uitersten van de Mississippi rivier. Daar hadden Europeanen het spel geïntroduceerd.
Via de Mississippi boten verspreidde poker zich naar de aan de rivier gelegen plaatsen, zoals Memphis, Saint Louis en Minneapolis. En van daaruit ook naar plaatsen aan zijrivieren, bijvoorbeeld Chicago en Kansas City.
Volgens historici was het overigens op een van de Mississippi boten dat het pokerspel werd gestandaardiseerd tot zijn huidige vorm. De 52 kaarten, de flush en de draw-variant ontstonden daar rond 1850. Een paar jaar later kwamen daar tijdens de Amerikaanse burgeroorlog onderdelen bij, zoals stud poker en de straight.
Nog weer een paar jaar later werd een ander spel populair op de Mississippi boten. Het was de Money Wheel, waarvan de Big Six Wheel favoriet werd. Wij zouden het een Rad van Fortuin noemen. Het wiel bestond uit 54 vakjes en een wijzer op de rand. Nou ja, het principe is bekend. Het was populair, maar de echte gokkers vonden het een dwaas spel.
Bovendien trok het meer valsspelers aan en werden de wielen gemanipuleerd. Uiteindelijk waren het vooral sukkels die zich ermee vermaakten met het wiel dat toen door sommigen werd vergeleken met roulette.
Vanzelfsprekend waren er ook spellen met dobbelstenen, die immers ooit aan de wieg van het gokken stonden. De spellen met dobbelstenen waren al populair in het Oude Westen. Ze kwamen naar de boten. Beat the Dealer, later de titel van een beroemd boek over gokken, was daarbij het populairst.
Het werd vaak aan de bar gespeeld om bezoekers bezig te houden. De barman was daarbij de dealer, waardoor het spel ook wel Beat the Barman werd genoemd. Een andere naam voor het spel was High Dice. Er zijn historici die beweren dat uit dit spel blackjack is voorgekomen.
Professionele spelers ontdekten een leuker spel. Zij gingen wedden op wedstrijden tussen Mississippi boten. De breedte van het bevaarbare deel van de rivier varieert tussen 3,5 en 28 kilometer. Bij die breedte konden boten tijdens een reis best een wedstrijd houden.
Dat was echter niet zonder gevaar. De gokkers dweepten de machinisten op tot meer druk op de ketels. Die ketels gingen daarbij meer dan eens kapot. Dat leidde soms tot branden, wat op de houten Mississippi boten niet handig was.
We kunnen hier niet uitweiden over de vele lezenswaardige feiten rond de Mississippi boten. Voor wie geïnteresseerd is in de casinoboten zijn er echter talrijke boeken. Er zijn boeken van bekende Amerikaanse schrijvers. Mark Twain heeft zelfs boektitels die naar de Mississippi verwijzen, zoals ‘Leven op de Mississippi’. Er zijn ook boeken van machinisten, andere medewerkers op de boten en gokkers die (auto)biografieën schreven over hun belevenissen.
En er zijn vele historici uit de verschillende plaatsen aan de rivier die zich in de geschiedenis van hun plaats verdiepten. Daarbij spelen de Mississippi boten soms een hoofdrol. In andere boeken zijn de boten opgenomen als deel van het leven in en rond een plaats. Dan kun je ze zelfs tegenkomen in een boek over Elvis Presley en de muziekwereld van Memphis.
