Julian Braun, de grote onbekende pionier
29 juni 2019
Julian Braun schreef een boekje over Blackjack, ‘how to play Winning Blackjack’. Het is hooguit nog te vinden in tweedehands boekenwinkeltjes. Weinigen kennen verder zijn naam en werk. Toch wordt hij beschouwd als een pionier van Blackjack strategie en online spelen.
Hij staat in de Blackjack Hall of Fame. Maar ook dat zegt de leek weinig. Er staan meerdere namen op die geen bel doen luiden. Waarom wordt Julian Braun dan toch veel geroemd in diverse boeken over gokken en blackjack in het bijzonder. En spreken meerdere auteurs hun dank uit voor het werk van deze man, het genie in de schaduw.
Julian Braun werd geboren op 25 september 1929 in Chicago. Zijn ouders, Marcel Braun en Anne Levin, kregen twaalf jaar later nog dochter Eleanor. Volgens sommige schrijvers had Julian ook nog twee broers.
Na een rustige jeugd studeerde Julian Braun zowel wis- als natuurkunde aan het Illinois Institute of Technology in Chicago. Daar behaalde hij zijn BS (Bachelor of Science) in beide vakken. Na zijn militaire dienst ging hij, voor zijn Ms (Master of Science), naar de Staatsuniversiteit van San Diego. Daar kreeg hij na zijn afstuderen een baan als docent. Kort daarna nodigde de Chrysler Corporation hem uit te komen werken bij hun divisie Raketsystemen. Hij vond het een uitdaging en verhuisde naar Detroit. Hij werkte er van 1958 tot 1961.
In 1961 bood IBM (international Business Machines) hem een baan aan als programmeur in hun onderzoekslaboratorium. Het was een mogelijkheid voor Julian terug te keren naar zijn geboortestad en familie. Er waren waarschijnlijk al enkele familieomstandigheden geweest die hem naar Chicago deden terug verlangen.
Het zat Julian in de familiesfeer daarna ook niet mee. Zijn zus en haar man, ze was inmiddels getrouwd met Sherwyn Becker, vonden de dood tijdens een auto-ongeluk in 1964. En twee jaar daarna overleed zijn vader onverwacht aan een hersenaneurysma.
Om zijn zinnen te verzetten had Julian Braun zich al eens verdiept in gokspellen. Na zijn studie in San Diego was hij zelfs af en toe in Las Vegas gaan spelen. Van alle spellen vond hij Blackjack het meest interessant. Bij IBM hervond hij als programmeur nieuwe belangstelling in gokspellen. Vanuit zijn kennis van wiskunde keek hij daarbij vooral naar de rekenkundige kant van een spel.
In 1962 verscheen het boek ‘Beat the Dealer’ van Edward Thorp. Het stond vol Blackjackstrategie en telmethoden. Julian Braun zag het boek, las het boek en onderkende dat wiskunde een enorme rol kon spelen bij Blackjack. Hij was er zelfs van overtuigd dat je met wiskunde een voordeel kon behalen op het casino, op de zogenaamde house edge.
Julian Braun was zo enthousiast dat hij Thorp een brief schreef. Daarin vroeg hij hem onder andere een kopie van de door Thorp geschreven software. Zonder aarzeling stuurde Thorp het in Fortran geschreven programma. Het was een programmeertaal die Julian Brown niet kende. Hij maakte zich de taal eigen en analyseerde hoe Thorp zijn programma had opgeschreven.
Bij IBM had Julian Braun de beschikking over de snelste computers van dat moment. In zijn vrije tijd herschreef hij Thorps software en gebruikte de computers om zijn Blackjackstrategieën te testen. Een IBM 7044 liet hij daartoe bijvoorbeeld een keer ongeveer 9 miljoen spelsituaties simuleren.
Met de informatie die hij verkreeg uit zijn berekeningen ontwikkelde Julian Braun een optimale basisstrategie. Daarbij overigens ook enkele kaartteltechnieken. Het had hem drie jaar van zijn vrije tijd gekost, maar het was gelukt. Hij stuurde zijn bevindingen naar Edward Thorp.
Die begreep vrijwel direct de impact van Julian Brauns werk. In 1966 verscheen een hernieuwde uitgave van ‘Beat the Dealer’, voor een groot deel aangevuld en verbeterd met de ontdekkingen van Braun. In het voorwoord van het boek schrijft Thorp:
De gedetailleerde blackjackberekeningen van Braun, gebaseerd op zijn uitbreidingen en verfijningen van mijn originele computerprogramma, zijn het meest accuraat, en hij heeft vriendelijk toegestaan ze in deze herziene editie te gebruiken.”
Julian Braun bleef in zijn vrije tijd bezig met wiskunde en gokspellen, vooral Blackjack, en de software om berekeningen uit te voeren. Hij boekte vakanties naar goksteden. Reno was daarbij zijn favoriet. Hij bezocht vaak meerdere casino’s.
In de periode dat hij zijn aandacht volledig richtte op kaart tellen zat hij voornamelijk in de Nevada Club. Daar gebruikten ze bij Blackjack nog een enkel kaartspel, dat helemaal tot het einde werd opgespeeld. Ideaal voor kaarttellers. De overige regels waren er ook conservatief.
Hij zette nooit meer in dan een bedrag tussen twee en tien dollar. Zelfs met die lage inzet verdiende hij een aanzienlijke hoeveelheid geld. Maar toch besefte hij dat het casinoleven niets voor hem was. Bovendien was hij bang ontdekt te worden als kaartteller, wat in die tijd ongeveer gelijk stond met crimineel gedrag. De toegang tot een casino was hem al een keer geweigerd en hij had zich in die situatie enorm opgelaten gevoeld.
Nee, hij zat het liefst achter zijn computer. Die gebruikte hij nog steeds voor het doorrekenen van computerspellen. Maar hij schreef ook een boek. Het in 1980 verschenen en al genoemde ‘How to Play Winning Blackjack’. En ook in dat boek van 170 pagina’s toont hij zich een nerd, in de zin van een beetje wereldvreemd.
Vrijwel alle Amerikaanse schrijvers weiden in hun boeken uit met voorbeelden, anekdotes en randverhalen. Niet Julian Braun. Zijn boek bevat zelfs geen afbeeldingen. Het heeft een klein lettertype en door het taalgebruik is het beslist geen makkelijk boek. Er staat echter geen woord te veel in. Wat hij schrijft is ter zake, nauwgezet en correct.
Julian Braun wist dat schrijven niet zijn sterkste talent was. In zijn voorwoord schrijft hij zoiets als: Verwacht van mij geen kleurrijke beschrijvingen van personen rondom de blackjacktafel. Ik vertel slechts, zo logische mogelijk, over mijn werk van de afgelopen 18 jaar.
Toch hebben zijn eerdere werk en zijn boek invloed. In meerdere boeken, zowel over Blackjack als andere gokspellen, wordt naar Julian Braun en zijn werk verwezen. En velen nemen gevraagd en ongevraagd teksten, ideeën en inzichten van hem over. En dat niet altijd op juiste wijze. Wellicht was dat voor Julian Braun een reden ook zelf een boek te schrijven.
Hoe dan ook, met zijn werkzaamheden werd hij een bron van informatie over wiskunde en gokspellen. En zijn Optimale Basis Strategie maakte het spelen van Blackjack populair onder een nieuwe groep spelers die ineens zagen dat het spel winstgevend kon zijn. In tien jaar tijd daalde daardoor zelfs de winst van casino’s, waar Blackjack werd gespeeld, met bijna 5 procent.
In 1987 pensioneerde Julian Braun bij IBM. Vanuit zijn huis ging hij werken als onafhankelijk handelaar in grondstoffen. Hij bleef zich nog enige tijd met strategieën voor gokspellen bezighouden, maar ontdekte ook een passie voor schaken. Daar ging uiteindelijk veel van zijn vrije speeltijd naar toe.
Begin jaren negentig kreeg hij een bypass-operatie. Daarbij zagen artsen dat hij ook een beginnend stadium van de ziekte van Parkinson had ontwikkeld. Toen hij ernstiger ziek werd, nadat prostaatkanker was geconstateerd, ging hij nog meer als een kluizenaar leven. Hij nam de telefoon niet meer op, vermeed vrienden en familie en zag hooguit nog een nichtje.
Dat nichtje vertelde na zijn dood, op 4 september 2000, dat hij de laatste jaren voor zijn dood verbitterd was. Hij had niet de erkenning gehad die hij verdiende, vond hij. Niet in naam en niet financieel. Van de heruitgave van het boek van Thorp waren inmiddels, mede dankzij zijn berekeningen, 700.000 exemplaren verkocht. Maar er waren veel meer schrijvers die hadden geprofiteerd van zijn werk.
Na zijn dood bleken velen van hen verrast en geschrokken. Ieder op hun eigen wijze overlaadden ze hem met eerbetoon.
Olaf Vancura, schrijver van Smart Casino Gambling en Knock-Out Blackjack, schrijft onder andere: het werk van Julian Braun, de analyses en wetenschappelijke benadering, stond model voor anderen. Zijn software was jarenlang het uitgangspunt van alle experts bij systeemontwikkeling.
En Edward Thorp zegt ‘met zijn programmeervaardigheid en de hem beschikbare rekenkracht produceerde Julian Braun voor lange tijd een referentiepunt. Zijn bijdragen aan Blackjack waren van enorm groot belang’.
In 2005 werd Julian Brown opgenomen in de Blackjack Hall of Fame, dat in 2002 was opgericht. Het is een eerbetoon aan experts, schrijvers en spelers. Meerdere van de overige 24 leden danken hun succes, direct of indirect, mede aan het werk van Julian Braun.
