Poker Face is een Australische film met hoofdrolspeler Russel Crowe in de hoofddrol. Sinds 22 juli is het te zien op Netflix Nederland. Een poker face hoeft niet per se te betekenen dat er wordt gepokerd. Maar dat zou wel een rode draad zijn in deze film. Dus gingen we kijken. En we zagen dat de poker face ook enigszins figuurlijk werd gebruikt.
Zelfs wanneer je het verhaal kent kun je de film bekijken. Dus als hieronder geen spoiler alerts worden gegeven, maakt dat volgens ons niet uit.
De film gaat over tech-miljardair Jake Foley. In het begin van de film zien we hem als jonge jongen pokeren met vier vrienden. Ze blijven ook later in hun leven af en toe bij elkaar komen voor het pokerspel, maar dat wordt wel minder. Op een gegeven moment roept Jake als eind veertiger de vrienden weer bij elkaar. Ze gaan pokeren met hoge inzet, waarvoor Jake hen de middelen verschaft.
Eerder al zagen we dat Jake een tijdje bij een goeroe verbleef om zijn geest helder te krijgen. Het zijn de scenes waarin hij vertelt over pokeren en de opbouw van zijn bedrijf met een van de vrienden. Aan het eind van zijn verblijf krijgt hij een waarheidsserum mee voor verder gebruik thuis.
Met zijn advocaat werkt hij daarna zijn toekomstplannen uit, zonder te vertellen over zijn plannen met het waarheidsserum op de pokeravond. Die avond doet hij het serum in het welkomstdrankje en aan glas. Het begin langzaam te werken terwijl we in snel gemonteerde beelden de pokerende vrienden zien die herinneringen ophalen. En daarbij steeds vrijmoediger worden.
Terwijl ze spelen tonen de beveiligingscamera’s ineens de binnenkomst van indringers. We hebben dan, door het waarheidsserum, al veel gehoord over de actuele persoonlijke situaties van de vrienden. En weten dat de overval voortkomt uit de problemen van een van de aanwezige vrienden. Gepokerd wordt er dan niet meer. De vrienden vluchten naar een escaperoom in de kelder.
Er volgen scenes waarbij de indringers langs de talrijke schilderijen lopen om de waardevolste te vinden. Enkele kunstwerken worden besproken, serieus of met humor. Het duurste schilderij blijkt ‘de kaartspelers’ van Paul Cézane, dat we een tijdje terug ook op OnlineCasinoGround bespraken.
Uiteindelijk neemt ook de leider van de indringers een slok uit een glas met waarheidsserum. Wat er allemaal gebeurt voert te ver om hier te noemen. Uiteindelijk zien de vrienden een mogelijkheid de indringers te overmeesteren.
En in de slotscène is Jake overleden aan kanker en wordt zijn testament voorgelezen. De vrienden krijgen allemaal een deel van zijn vermogen. Hij laat ook een deel na voor hulp aan slachtoffers van gokverslaving. De vriend waarmee hij zijn tech-imperium opbouwde en Jake’s dochter krijgen de rest.
Eind goed, al goed
Wanneer je de reviews leest dan kun je slechts concluderen dat ze je niet verder helpen. Bij vrijwel alle officiële bronnen, zoals IMDB, moviemeter en andere filmdatabases, komt de film niet hoger dan de helft van het aantal te geven punten. Dus zeg gemiddeld 40%, maar overal minder dan maximaal 50% van de mogelijke 100% punten. Die meningen komen dus redelijk overeen.
De reacties op filmforums lopen echter sterk uiteen. Die gaan van humorvol tot humorloos en van fraaie fotografie tot behelpen en meer. Het zal deels te maken hebben met de verwachting van de persoon die de film heeft gezien. Kortom, een geïnteresseerde filmkijker kan het best zelf een indruk opdoen.
Bij het zien van de poster, als aansluiting op de titel van de film, werd wellicht een poker film verwacht. Maar voor pokeren hoef je de film niet te bekijken. Hoewel het leuk is dat er een lange lijst pokervormen wordt genoemd, die voor sommige kijkers wellicht onbekend zijn:
Verwacht je een poker face in figuurlijke zin, dan vindt de kijker die natuurlijk in Russel Crowe. Hij is de acteur bij uitstek voor zo’n gezichtsuitdrukking waarmee een gokker een pokerwedstrijd kan winnen. Want in veel meer van zijn films, dan alleen in deze poker face, kiest hij voor die onbewogen, stoïcijnse uitstraling.
Als het om een voorkeur voor een bepaald filmgenre gaat wordt de kijker daarin bevestigd, maar vooral teleurstellend. Want allerlei genres komen in de film voor, maar zonder uitwerking. Evenmin als overigens de karakters van de vrienden. De enigen die een beetje leuk uit de filmverf komen zijn twee van de drie indringers, de kunstkenner en de leider.
De film suggereert poker, maar dat is slechts een zijdelings onderdeel. Het lijkt allemaal te veel op verschillende ideeën te hangen. Het is dus geen pokerfilm, geen echte thriller, geen actiefilm en meer niet wat het wellicht wel pretendeert te zijn.
Maar voor de onbevangen kijker is het een onderhoudende anderhalf uur. Met een race met Rolls Royces, wat filosofische overdenkingen en een aardig gegeven, wanneer de kijker inderdaad niet te veel uitgewerkt verhaal verwacht.
Voor diegenen die de film gaan bekijken hier nog wat extra, waarschijnlijk onnutte informatie.
11 augustus 2023
