Verlaten casino’s: Asbury Park casino
17 september 2019
In 1870 besluit de rijke kwastenfabrikant James A. Bradley uit Manhattan te investeren in onroerend goed. Kort daarvoor zijn enkele methodisten in New Jersey begonnen een protestants christelijk verblijfsoord te bouwen. Als hij daar is ziet de methodistisch opgevoede Bradley een stuk grond in de buurt te koop.
Uit bescherming van het verblijfsoord koopt hij de grond, ter grootte van 1000 voetbalvelden, aan de Atlantische kust. Hij heeft ideeën voor een project daar en gaat op zoek naar gelijkgestemden om het uit te voeren.
Hij geeft zijn project de naam Asbury, naar de Methodist bisschop Francis Asbury. Namen van straten noemt hij naar andere prominente Methodisten. In navolging van het, een aantal jaren daarvoor gecreëerde, Central Park kiest hij als toevoeging het woord Park.
In de uitwerking wil Bradley aan de ideeën van de City Beautiful-beweging voldoen. Maar hij ziet ook dat zijn gebied een recreatieplek kan zijn voor de gegoede middenstand uit de staten New York en Philadelphia. Het uiteindelijke resultaat wordt een unieke verblijfplaats voor recreatie aan de kust en permanente woningen in de straten daarachter.
Aan de kust ontwikkelt Bradley de Asbury Park Promenade. Daar komen onder andere een pier, kleedkamers voor de zwemmers en een houten paviljoen voor regelmatig concerten. Zijn activiteiten trekken geleidelijk ondernemers die ook attracties bouwen, zoals Ernest Schitzler. Hij plaatst in 1888 een draaimolen op de promenade.
In de ontwikkeling van de promenade staat Bradley continu in tweestrijd. Hij wil bepaalde recreatie niet te uitbundig, maar ziet dat gasten wel bepaalde voorzieningen verlangen. Bovendien bouwen ook de gemeente en andere ondernemers verder. Daarmee komt er bijvoorbeeld ook een soort achtbaan in 1880 en wordt de promenade veel groter en langer dan Bradley oorspronkelijk wilde.
In 1903 verkoopt Bradley de promenade aan de gemeente. Die besluit om het houten paviljoen te vervangen voor een moderne versie, ook van hout. Ze noemen het gebouw het Asbury Park Casino, overigens in de oorspronkelijk betekenis van speelhuis. Het gebouw is ontworpen door de plaatselijke architecten William en Arthur Cottrell en de bouwkosten bedragen 75.000 dollar.
In 1905 meldt de gemeente: ‘… het nieuwe casino is een recreatieplek voor de duizenden bezoekers die tijdens alle seizoenen over de promenade lopen’. Het casino is daarna echter al snel een sociaal centrum aan de kust. Het doet dienst als danshal, theater, filmzaal en concertruimte.
De draaimolen van Schitzler is dan ook al gegroeid tot een amusementspaleis. Mensen kunnen er allerlei amusement vinden die wij in de categorie circus- en kermisattracties zouden onderbrengen. Veel later komt er ook een conferentiezaal en een theater. Daarmee krijgt Bradley wel wat hij in 1870 voor ogen had.
In 1916 beginnen de gemeente en ondernemers te praten over diverse bouw- en verbouwplannen en een congrescentrum. Hiermee wil men gaan concurreren met Atlantic City. De uitvoering van de plannen laat lang op zich wachten. Pas als een bestaande hal op 2 juni 1927 afbrand, waarschijnlijk aangestoken, en ook het casino op 12 januari 1928 vlam vat, komt men in actie.
De bouw van een nieuw casino krijgt voorrang. Maar het wordt uiteindelijk een plan met een nieuw casino, een congrescentrum, drie nieuwe paviljoenen en reparatie van de bestaande steigers en een nieuwe steiger rondom het congrescentrum.
Asbury Park casino en de promenade
Het nieuwe casino opent in 1929. De gemeente geeft er minder aandacht aan dan aan de opening van het congrescentrum en Paramount theater een klein jaar later in juli 1930. Maar beide beleven een gouden tijd… tot eind dertiger jaren.
De kosten van de bouw en exploitatie zijn te hoog. Er zijn schulden en de gemeente wordt belaagd door schuldeisers. In het Paramount theater zijn geen voorstellingen meer. Het congrescentrum en casino blijven nog wel in gebruik, maar ze zijn geleidelijk steeds minder succesvol.
De tweede wereldoorlog doet ook geen goed. De promenade wordt al vanaf 1940 slecht bezocht. Twee jaar later sluit het leger de kustlijn om boten te beschermen. In datzelfde jaar huisvest ze soldaten in de congreszalen.
Op 14 september 1944 trekt tenslotte ook nog een orkaan over de kust. Het casino en congrescentrum worden zwaar beschadigd en de promenade is op sommige plaatsen volledig verdwenen.
De gemeente probeert met de weinige middelen die het heeft de schade te herstellen. Er volgt een lange periode van voor- en tegenspoed voor de gehele promenade.
In 1980 wordt na een storm het dak van het casino slecht gerepareerd. Het zorgt voor de eerste permanente sluiting van een deel van het casino. Later sluit het gehele gebouw. Aan het eind van de jaren tachtig vestigt zich nog een vlooienmarkt in het voorste deel van het gebouw. En er komt zelfs nog een skatebaan.
Na 2000 lijkt het eind van het gebouw echter in zicht. Gedeeltelijke sloop en verwaarlozing doen de gemeente besluiten het casinogebouw af te breken. Dat laat echter op zich wachten. Pas in 2006 wordt het oostelijk deel afgebroken. Het is de vleugel van het gebouw dat voorheen over de branding hing.
Terwijl het besluit van de gemeente nog op uitvoering wacht, beginnen oude en nieuwe bewoners van Asbury Park aan een plan tot renovatie van de promenade. Madison Marquette, een van de snelst groeiende onroerend goedbedrijven van de VS, raakt er bij betrokken. En ook prominenten met een verleden in Asbury Park dragen hun steentje bij.
Geleidelijk herstelt de promenade. Het is nu weer een levendige omgeving waar jong en oud voor veel recreatieve zaken terecht kunnen. Alleen het casino is nog een bouwval.
Bruce Springsteen, Jack Nicholson en Danny de Vito zijn enkele bekende Amerikanen die hun jeugd doorbrachten in Asbury Park. Springsteen noemde zijn allereerste autobiografische album zelfs ‘greetings from Asbury Park’. Het is echter Danny de Vito die de sterkste herinneringen heeft aan het oude casino.
Hij kwam er vaak in zijn jeugd en noemt het zijn ‘thuis weg van huis’. De Vito promoot dat nu ook het oude casino in zijn oude glorie moet worden hersteld.
Projectontwikkelaar Madison Marquette wil dat ook, maar beseft dat renovatie tot de oude staat enorme kosten met zich meebrengt. Nieuwbouw lijkt zinvoller.
Na diverse bouwonderzoeken en economische haalbaarheid besloot zij onlangs tot renovatie. Madison laat voorbereidende werkzaamheden inmiddels uitvoeren. Maar de plannen voor wederopbouw werden al enkele keren aangepast. Het wachten is nu op een definitief plan en tijdpad. Dan komt er eindelijk zicht op dat in dit verlaten casino weer roulette gespeeld wordt.
